SCUTELNICÉL, scutelnicei, s. m. (Înv.) Scutelnic. – Din scutelnic + suf. -el.
Sursa: Dicționarul limbii române moderne | Permalink
scutelnicél, scutelnicéi, s.m. (înv.) soldat recrutat din rândul scutelnicilor; ostaș de scuteală.
Sursa: Dicționar de arhaisme și regionalisme | Permalink