VÂJÂIÁLĂ, vâjâieli, s. f. Vâjâit1. [Pr.: -jâ-ia-. – Var.: (reg.) vâjiálă s. f.] – Vâjâi + suf. -eală.
Sursa: Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a | Permalink
vâjâiálă s. f., g.-d. art. vâjâiélii; pl. vâjâiéli
Sursa: Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută şi adăugită | Permalink
VÂJÂIÁLĂ s. v. șuierare.
Sursa: Dicționar de sinonime | Permalink
vâjâiálă s. f., g.-d. art. vâjâiélii; pl. vâjâiéli
Sursa: Dicționar ortografic al limbii române | Permalink